Przyrzą Noerrenberga.
Zastosowanie
Stosuje się go do doświadczeń ze światłem spolaryzowanym, powstającym przy odbiciu od powierzchni dielektryka.
Budowa i zasada działania
W przyrządzie są dwie płytki szklane P i A;
płytkę A można obracać dokoła pionowej osi przyrządu. Obie płytki są ustawione
pod kątem Brewstera względem osi przyrządu. Na płytkę P rzucamy promień światła
pod kątem Brewstera. Promień odbity całkowicie spolaryzowany w płaszczyźnie
padania, pada pionowo na zwierciadło C. Przy odbiciu od zwierciadła płaszczyzna
padania jest nieokreślona, można więc uważać, że promień padający jest całkowicie
spolaryzowany w płaszczyźnie padania na zwierciadło C - i wobec tego przy odbiciu
stan jego polaryzacji nie ulega zmianie. Promień odbity wraca w tym samym kierunku,
przechodzi przez płytkę P, przy czym płaszczyzna jego polaryzacji również nie
ulega zmianie i wreszcie pada na płytkę A. Natężenie wiązki b odbitej od tej
płytki zależy teraz od kąta, który tworzy płaszczyzna padania światła na tę
płytkę z płaszczyzną padania promienia a na płytkę P. Przyrząd ten nie jest
jednak wygodny w użyciu gdyż wskutek strat w nim samym daje słabe wiązki światła.